راستش می‌خواستم درباره ولنتاین بنویسم، درباره روزی که در فرهنگ ما نبوده از جای دیگر آمده و فرهنگ مصرفی امروز دوباره آنرا زنده کرده است برای سودی بیشتر، درباره اینکه عشق ربطی به آنهمه قلبهای تزئینی و عروسکهای پفکی نداره اما به ذهنم رسید که شاید باید عشق را در لبخند گرفتن یک هدیه ، یک قرار ساده ، خنده های پشت تلفن یا نگاهی معنادار جستجو کرد. عشق شاید دلتنگی های شبونه باشد، شاید یاد اون لبخند یا برق چشمهایی که انگار همیشه با تو اند یا دلتنگی جدایی به فاصله عبور از عرض خیابان باشد. عشق هرچه باشد خوب یا بد ، به وصال برسد یا نه ، ارزش تجربه شدن را دارد. راستی زندگی چه ارزشی دارد بدون تجربه آن گریه های دلتنگی یا لبخندی که دلت برایش پر بکشد؟

منبع :‏ عشق زیباست

مطلب مرتبط : عشق در یک نگاه

نوشته های دیگران ()